Tatil sonrası sendromu, maalesef iş hayatımızdaki gerçeklerden bir tanesi. Belki de uzun zaman beklediğimiz bir tatilden normal hayatımıza döndüğümüz zaman bir hayal kırıklığı ve bir stres ile karşılaşıyoruz. E-postalar, işler ve toplantılar, tatilin bitmesinin getirdiği hüzün ile birleşiyor, çalışmaya geri dönmeyi zor bir hale getiriyor.
Tatilleri hepimiz çok sevsek ve iple çeksek de, işe dönmeden önceki gün yani tatilin son günü hepimiz için oldukça zorlu geçiyor. Tatilde geçen sürede biriken e-postalar, yavaş yavaş artarak büyüyen işler ve kaçırılan toplantılar, tatilin bitmesinin getirdiği hüzün ile birleştiği zaman, çalışmaya geri dönmek psikolojik olarak altından kalkması oldukça zor bir iş haline geliyor.
Dijital dönüşümün ciddiyetinin hepimiz farkındayız. Geçtiğimiz yıllarda kurumların hayatına giren en önemli konulardan biri olan dijital dönüşüm, bu süreçten geçen firmaların rekabette öne çıkmasını, geçmeyen firmaların ise rekabette geri kalmalarını sağlıyor. Dijital dönüşüm ve gereklilikleri ile ilgili detaylı bilgi almak isterseniz, öncelikle Dijital Dönüşüm Nedir blog yazımıza göz atabilirsiniz.
Dijital dönüşüm sürecinde eğitimin oldukça kritik bir yeri var. Çalışanların dijital dönüşüm süreci ile ilgili kavramlara ve sürece önceden hakim olması, organizasyonda sürekli öğrenme kültürünün oluşması ve geleceğe adapte olunabilmesi için, kurum içi eğitim programlarını önceden planlamak oldukça önemli. Bu süreç, sürecin başarılı mı başarısız mı geçeceğini bile belirleyebiliyor.
Dijital dönüşüm, tüm kurumların içinden geçmesi gereken zorunlu bir süreç. Bu süreç, son yıllarda iş dünyasında en çok konuşulan konulardan bir tanesi. Küreselleşen dünyada kurumların en büyük önceliği de, dijital dönüşüm dediğimiz yeniden yapılanmayı, dijitalleşmeyi, yenilenmeyi kurum içerisinde uygulamak.
Eğitimin tarihine baktığımızda gördüğümüz evrim, değişen hayata uyum sağlamak için, eğitimin yaşadığı metamorfoz süreci oluyor. Kişilerin hayatındaki aksiyona yönelik eğitim ihtiyaçlarından, ileride karşılaşacakları ve hazır olmaları gereken bir beceriyle ilgili eğitim ihtiyacına kadar, eğitim dünyası kişinin hayatına uyum sağlamalı ve onun yanında yolculuk ederek, hayatına entegre olarak, ona iyi bir öğrenme deneyimi sunmalı, onu bugüne ve geleceğe hazırlamalı.
Yetenek açığı, birçok kurumun hayatındaki en acımasız gerçeklerden. Kurumların %45’i, aranılan yeteneği bulurken zorlanıyor ve bir yetenek açığı yaşıyor. Türkiye, %66 ile en yüksek yetenek açığı yaşayan 11 ülke arasında bulunuyor.
1999 yılı, Ekim ayı. Yer, Los Angeles. Hikayenin baş karakterleri, bir CBT (computer-based training) etkinliğinin katılımcıları. Hiç kimsenin henüz bilmediği yeni bir tanım, o gün, o etkinlikte ilk kez eğitim sektörü ile tanışıyor. Bu tanım, e-Öğrenme ya da o günkü doğru ifadesi ile e-Learning.
İstisnaları gözardı ettiğimizde, hiçbir kurumda ya da endüstride, zaman ve/veya kaynakta bir fazlalık bulunmuyor. Daha ziyade, kaynaklar her zaman kısıtlı, bütçeler sıkı, ihtiyaçlar ise her zaman artan bir durumda. Bu durumun sebepleri ise, sektörlerde rekabetin devamlı bir şekilde artması ve şirketlerin büyümeye sürekli bir kaynak ayırması.
1885 yılında, Hermann Ebbinghaus, kendi deneylerinin bulunduğu Über das Gedächtnis (Bellek Üzerine), kitabını yayınladı. Bu kitap, bugün bir çoğumuzun bildiği unutma eğrisi kavramını ve sonuçlarını içermesi ile birlikte, eğitim dünyasında bir çığır açtı. Neden mi? Çünkü Ebbinghaus’un deneylerine göre, öğrendiğimiz şeylerin neredeyse %50’sini bir gün içerisinde, %75’ini iki gün içerisinde, %80’ini ise bir ay sonunda unutuyoruz. Şok edici, değil mi?
Öğrenme yönetim sistemleri, başlangıçta masaüstü uygulamaları olarak ortaya çıkmış olsalar da, sonrasında yaygın şekilde web-tabanlı teknoloji platformları halini aldılar. Bu sistemler, ortaya çıktıkları 90’lı yılların sonundan itibaren özellik bakımından zenginleştiler, daha çevik ve güçlü yapılar haline geldiler. İş dünyasının büyük oranda dijitalleştiği bu dönemi takip eden yıllar boyunca, her gün daha fazla kurum öğrenme yönetim sistemlerine geçiş sağladı ve dijital / sınıf-içi kurumsal eğitimlerini bu sistemler üzerinden yönetmeye başladılar.
Eğitim ve Gelişim Platformu Derneği (TEGEP) tarafından her sene düzenlenen Kurumsal Akademi Zirvesi, bu sene 29 Mayıs’ta gerçekleşti. Geçtiğimiz senelerde olduğu gibi, bu sene de Enocta olarak zirvede yer aldık.
İş dünyasında verimlilik, geçmişten beri tüm kurumlar için oldukça önemli bir konu. Sanayi devrimi, seri üretim ve otomasyon, şirketlerin üretim ve çalışma verimliliğinin büyük bir sıçrama ile artmasına sebep olmuş gelişmelerden bazıları.
1801 yılında kara tahta icat edilene kadar, eğitimlerde öğretmenlere dayalı genelde sözel bir anlatım yöntemi hakimdi. Görsel anlatıma ve yaratıcılığa imkan tanıyan kara tahta, o yıldan sonra Dünya’da yayılmaya başladı. 1980’de beyaz tahta hayatımıza girene kadar ana araç olan kara tahta ve tebeşir, zaman içerisinde yerini tahta kalemi ve beyaz tahtaya bıraktı.
Büyük/büyüyen kurumlarda, çalışanların eğitim ihtiyaçlarına ve pazardaki değişime uyum sağlamak oldukça güç. Her geçen gün büyüyen organizasyonunuzda ve değişen pazarda;
İş Sağlığı ve Güvenliği, M.Ö. 400’lü yıllarda Hipokrat’ın kurşunun zararlı etkilerini ortaya çıkarması ile başlıyor. Her ne kadar o dönemki çalışmalarında Hipokrat madencilerin dikkatli olması gerektiğini belirttiyse de, iş sağlığı dediğimiz kavram, 1800’lerde İngiltere’de ciddiye alınana kadar, büyük şekilde iş dünyasını etkilemedi.
